ARAYI KAPATALIM: Finans ve Şarap

 Son blog yazımızın üzerinden çok uzun zaman geçmiş. Neler oldu neler. O zaman arayı kapatalım 😊

 

İlk olarak daha önceki paylaşımlarda meydana gelen majör değişiklikler ile başlayalım. Murat’ın ayrı bir orta vadeli portföyü yok artık. Konya’da finansal özgür olana kadar kalmak gibi bir niyetimiz vardı. Yeni adresimiz Bursa ve Murat yabancı bir şirkette, Zeynep ise muayenehane açıyor. 1 Temmuz 2021 itibari ile hisse senetleri birikimlerimizi birleştirdik. Altın, Döviz gibi varlıklar karmaşık. An itibari ile tarifi bile zor çünkü Murat dolar ile maaş alıyor ama özellikle muayenehane için giderlerimizin de hepsi dolarla olduğundan neler olup bitiyor idrak etmek oldukça güç. Bu süreçte iki kredi çektik. İkisi de 1.55’ten ilki 50k diğeri ise 250k ve bu kredilerin durumları hakkında tabi ki en az bir paragraf olacak. O zaman başlayalım. Bakalım bir oturuşta hikayenin neresine kadar gidebileceğiz. Ayrıca bu sene Konya’ya has danagözü üzümü ile şarap yapmayı denedik fakat şeker seviyesini takip etmediğimiz için bu yıl şaraplarımız başarısız oldu diyebiliriz. Hoş bir içimi var ama şarap demek zor 😊 Biz artık Konya’dan gidiyoruz. Bu şehir günümüzde biraz garip, doğrudur. Yine de koca Anadolu Selçuklu başkenti. Üzümcülük ve şarapçılık geçmişi var. Bizim bir hayalimiz vardı birgün Konya’da hem de kalkınma ajansının desteği ile filan (nasıl naifmişiz nasıl) Konya’ya has üzümlerle Rumi diye bir marka ile şarap yapmak istemiştik. Hayaldi tabi sadece ama üzdüler bizi.

 

İlk olarak portföyün birleştirilmesi kararından başlayalım. 1 Temmuz’dan itibaren virman işlemini yapıp hepsini aynı hesapta topladık. Bunun ardından Aralık ayına kadar müthiş eklemeler yaptık. Bu dönemde tabi ki değişiklikler oldu ama özellikle Aralık ayında Murat’ın devlet memurluğundan istifasından sonra ekleme yapmak konusunda tutuk davrandık. Daha detaylı bir analiz 1 Temmuz sonrasında yapmak doğru olacaktır. Güncel olarak tamamı temettüye ayrılmış (satılması yasak – tabi bizim için, blokaj koyulan diyelim) portföy detayı şu şekilde; ISMEN %29, EREGL %27, BIMAS %5, ARCLK %7, ANHYT %5, AKSA %4, VESBE %13, TOASO %4, ISYAT %6.

 

Bunun içerisinde Kasım ayında kullandığımız 50k ve 1.55 faizli 6 ay geri ödemeli bir kredi var. Bu kredi EREGL sayesinde hızlıca kendisini amorti etti ve dolar bazlı dahil her şartta kendini kurtardı. Yani o dönemde aslında biz sadece kredi ödedik ve 50k yatırımı peşinen yapmış gibi yüksek bir prim elde ettik. Müthiş bir başarı ile sonuçlandı doğrusu. Bu kredinin hemen ardından tarihsel olarak araya Murat’ın istifası girdi, panikleyip o kredili işlemi büyük bir kar ile sonlandırdık. Sonra baktık finansal olarak işler yürüyor (bunu bir sonraki yazıda anlatacağız, detay vermek istiyoruz :D) ve Zeynep için muayenehane açmaya karar verdik. Yeni bir kredi çektik. Bu kredi için Murat al-sat yapıyor ama yine anlık değil, en azından haftalık ortalama ya da hedef takip ediyor. 24 ay vadeli çektiğimiz 250k kredi birkaç aydır kendi taksitlerini ödediği gibi anlık kapama durumunda tatmin edici miktarda artıda. Bu kredi ile genellikle EREGL ve VESBE hareketlerini takip ediyor Murat ama özellikle son iki haftadır radarına ANHYT ve ISMEN girdi. Bu yazı yazılırken  %15 civarında da nakit tutuyor. Murat’ın pesimist bir insan olmasına rağmen kredinin kendini ödeyeceğini düşünmesi umut verici. Nitekim aylardır da ödüyor ama kredili işlem her zaman risklidir ve biz de tetikteyiz. Onun dışında BIMAS’ın son temettü düzeltmesi ile birlikte bu 1 yılda temettü verimimiz %10.54. Son derece tatmin edici. Biz finansal özgürlük hesaplarımızda %7 kullanmıştık. %3 buradan artımız var ama son tahlilde dolar bazlı yıllık getiri tabi ki negatif görünümde. Bakalım hala 3 hafta var, yıllık sonuçlara bakacağız.

 

Bu arayı kapatma yazımıza şarap ile devam etmek istiyoruz. Üzüm mevsimi geldiğinde arabaya bindik ve Konya’da üzümü meşhur köylere gittik. Bir köyde danagözü diye bir üzüm gördük. Ardından biraz araştırdık, gerçekten coğrafyaya has bir üzüm olduğunu gördük. Ardından bir önceki yıl üst düzey bir şarap üretmiş olmanın yüksek özgüveni ile köylülerden 100 kilo üzüm talep ettik. Bu arada Murat’ın dediğine göre bir önceki yıl gerçekten Diyarbakır karası ile yaptığı o şarap, Arjantin’de malbec mendoza şarapları ile pazarda rekabet eder. Murat’ın burada en büyük şansı (alkol ile olan yakın ilişkisinin dışında) Bordeaux, Portekiz ve Arjantin gibi şarapları ile meşhur yerlerde bulunup hepsinden tadabilmiş olması. Belki sertifikalı değil ama bir damak hafızası var. Elbet eğitim şart, o tartışmasız. Neyse efendim, tam hazırlıklarımızı yaptık bir gittik köylü canım abimiz demez mi 45 kilo var. Başımızdan kaynar su döküldü. Biz 100 kiloya göre yapmıştık hazırlığımızı. 15 kilo kırma bağ üzümü aldık. Şekerlisini tercih ettik ama daha ilk günden içimize sinmedi. Sonra işlemleri yaptık, ilk tadım fena değildi. İyi bir şıraydı. En nihayetinde gerçekten renk olarak 10 üzerinden 10 olan, koku olarak aromatik ama alkolsüz olan ve sonuçta lezzet olarak oldukça zayıf bir ürün elde ettik. İçiyor muyuz? Evet, çünkü kötü değil, hoş bir içecek fakat şarap değil 😊 Bakalım Bursa’da şarap sevdamız nasıl devam edecek. Bu sefer burada bırakalım. Artık daha sık yazmaya çalışacağız.

 

Saygı ve sevgilerle, görüşmek üzere.